Οι σακούλες, τα κλειδιά μου και ο νόμος του Μέρφυ...

Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε τον Αύγουστο του 2005.

---

Είναι Τρίτη 16 Αυγούστου, μεσημέρι, ο ήλιος καίει κι εγώ γυρνάω σπίτι φορτωμένη με σακούλες του Super Market - οι γονείς μου βλέπετε λείπουν σε διακοπές και το ψυγείο είναι απελπιστικά άδειο! Γενικά, θα πρέπει να ξέρετε ότι εγώ και τα Super Market δεν έχουμε καλές σχέσεις... Οπότε έχω ήδη ξοδέψει αρκετές ώρες μέχρι να ανακαλύψω που βρίσκονται τα Corn Flakes και ακόμα χειρότερα πόσα γραμμάρια τριμμένο τυρί χρειάζομαι!

Είμαι λοιπόν κουρασμένη, εκνευρισμένη, ιδρωμένη και δε βλέπω την ώρα να μπω στο σπίτι! Πριν καλά καλά στρίψω στη γωνία του σπιτιού μου μεταφέρω όλες τις σακούλες στο αριστερό μου χέρι και αρχίζω να ψάχνω τα κλειδιά μου. Και... τα κλειδιά μου είναι στη αριστερή τσέπη! Κάνω μια προσπάθεια να τα πιάσω αλλά καθώς δεν είμαι ούτε η Κομανέτσι αλλά ούτε και ο Τιραμόλα αποτυγχάνω παταγωδώς! Μουρμουρίζοντας αλλάζω και πάλι χέρι, περνώντας όλες τις σακούλες στο δεξί χέρι αυτή τη φορά. Τα κλειδιά όμως δεν είναι ούτε στην αριστερή τσέπη!

Έχω φτάσει πλέον στην είσοδο της πολυκατοικίας, οπότε κάνω το πιο φυσικό πράγμα, αυτό που ίσως θα έπρεπε να κάνω από την αρχή: αφήνω κάτω τις σακούλες για να ψάξω με την ησυχία μου! Και με το που τις αφήνω κάτω, ένα μπουκαλάκι coca cola πέφτει από τη σακούλα και αρχίζει να κυλάει. Και κυλάει, κι εγώ το κυνηγάω, και αυτό συνεχίζει να κυλάει, και βγαίνει από την πυλωτή κι ενώ είμαι έτοιμη να το πιάσω... μπαίνει κάτω από ένα αμάξι! ουφ! Ξέχνα το! Δεν πειράζει, 120 θερμίδες λιγότερες! ;-)

Επιστρέφω στις σακούλες μου και στην αναζήτηση των κλειδιών. Ευτυχώς τα ανακαλύπτω στον πάτο της τσάντας μου. Ετοιμάζομαι να βάλω το κλειδί στην πόρτα όταν συνειδητοποιώ ότι είναι ΑΝΟΙΧΤΗ! Τέλος πάντων... Μαζεύω τις σακούλες μου και πάω στο ασανσέρ, το οποίο όπως μπορείτε ίσως πλέον να μαντέψετε είναι στον 8ο και τελευταίο όροφο της πολυκατοικίας μου! Να αφήσω πάλι τις σακούλες κάτω ή θα έχουμε κι άλλες απώλειες; Άσε, εδώ έχει και σκάλες... Να κυνηγάω τα καρότα στο υπόγειο δεν είναι και ό,τι καλύτερο!

Εδώ κάπου τελείωσαν οι... "περιπέτειες της Αρίστης στο Super Market"! Έφτασα σπίτι, έκανα ένα μπάνιο και επιτέλους γέμισα το ψυγείο μου! Όμως αυτόν τον *$@*% τον Μέρφυ θα τον σφάξω! "Εάν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει", έτσι δεν είπε; Δυστυχώς είχε δίκιο...

Μέρφυ - Πώς ξεκίνησαν όλα...

Ο Μέρφυ γεννήθηκε το 1917 και υπηρέτησε στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ (USAF), ως μηχανικός αεροσκαφών. Το 1949, συμμετείχε στο πρόγραμμα MX981, με το οποίο γίνονταν δοκιμές για τις αντιδράσεις του ανθρώπινου οργανισμού στις απότομες επιταχύνσεις. Το πρόγραμμα αυτό θα έκρινε το μέλλον των υπερηχητικών αεροσκαφών, αλλά και των πυραύλων που οι Αμερικανοί σκόπευαν από τότε να στείλουν στο διάστημα.

Σε ένα από τα πειράματα που γινόταν κατά την διάρκεια αυτού του προγράμματος έπρεπε να τοποθετηθούν στο σώμα του πιλότου δεκαέξι αισθητήρες για τη μέτρηση της επιτάχυνσης και κάθε αισθητήρας μπορούσε να τοποθετηθεί με δύο τρόπους, έναν σωστό και έναν λανθασμένο. Όπως θα φαντάζεστε εδώ έγινε το μεγάλο λάθος: ένας από τους τεχνικούς που βοηθούσε τον Μέρφυ τοποθέτησε και τους δεκαέξι αισθητήρες λάθος. Ο Μέρφυ τότε αναφώνησε: «Εάν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει».

Ο πιλότος Τζον Πολ Σταπ, που θα πραγματοποιούσε το πείραμα ανάφερε το περιστατικό κατά την διάρκεια μιας συνέντευξης τύπου και μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα η φράση του Μέρφυ έκανε τον γύρο της Αμερικής. Το 1958, μια δεκαετία αργότερα «Ο Νόμος του Μέρφυ» καταγράφτηκε στο λεξικό Γουέμπστερ. Στην συνέχεια κυκλοφόρησαν διάφορες παραλλαγές, από τις πιο απλές και καθημερινές όπως: «η ουρά στο διπλανό ταμείο κινείται πάντα πιο γρήγορα» μέχρι τις πιο φιλοσοφικές όπως: «Αν σου συμβεί κάτι άσχημο, ερεύνησε εξονυχιστικά το γιατί. Αν σου συμβεί κάτι καλό, μην το ψάχνεις... Το πιο πιθανό είναι να οφείλεται στο λάθος κάποιου».

Ο Αrthur Bloch εκμεταλλευόμενος όλη αυτή την κατάσταση εξέδωσε βιβλίο γνωστό ως «Οι Νόμοι του Μέρφυ» και έτσι ο Μέρφυ από μια αυθόρμητη φράση του έγινε παγκοσμίως γνωστός.

Ο νόμος του Μέρφυ και οι προεκτάσεις του

Εάν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει

Κάθε φορά που τα πράγματα δείχνουν να πηγαίνουν καλύτερα, κάπου έχεις κάνει λάθος.

Κάθε φορά που θες να "χτυπήσεις ξύλο" , διαπιστώνεις ο'τι ο κόσμος είναι φτιαγμένος από αλουμίνιο ή πλαστικό.

Οι διπλανές ουρές κινούνται πιο γρήγορα.
...Αν αλλάξεις ουρά , η ουρά που ήσουν πρίν θα αρχίσει να κινείται πιο γρήγορα από την ουρά στην οποία βρίσκεσαι τώρα.

Ο καλύτερος τρόπος για να θυμηθείς κάτι που ήθελες να γράψεις σε ένα γράμμα είναι να κλείσεις το γράμμα.

Η εγγύηση των 60 ημερών εγγυάται ότι το προϊόν θα χαλάσει την 61η μέρα.

Όταν παίρνεις λάθος νούμερο , δεν είναι ποτέ κατειλημμένη η γραμμή.

Περισσότεροι νόμοι:

www.murphys-laws.com

Δύο απίστευτα συμπεράσματα:

• Τα κενά αέρος εμφανίζονται πάντα όταν η αεροσυνοδός αρχίζει να σερβίρει καφέ.

Συμπέρασμα: Το σερβίρισμα καφέ προκαλεί κενά αέρος.



• Αν μία φέτα με βούτυρο πέσει στο πάτωμα είναι σίγουρο ότι η βουτυρωμένη πλευρά θα είναι αυτή που θα ακουμπήσει στο χαλί.
  
• Από όσο ψηλά κι αν ρίξεις μία γάτα, αυτή πάντα θα προσγειωθεί με τα πόδια.

Συμπέρασμα: Αν δέσεις στην πλάτη μιας γάτας μια φέτα με βούτυρο, με τη βουτυρωμένη πλευρά προς τα πάνω και ρίξεις τη γάτα κάτω, τότε αυτή λίγο πριν φτάσει στο πάτωμα θα αρχίσει να περιστρέφεται!