13.9.06

Μου τη δίνουν τα... Τηλεφωνικά Κέντρα!


Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις 20/07/05




Χτες είδα μια ενδιαφέρουσα διαφήμιση στην τηλεόραση (ναι! υπάρχουν και τέτοιες!). Ήταν βέβαια πολύ ωραία, δεν ήταν όμως καθόλου κατατοπιστική... Αποφάσισα λοιπόν να καλέσω στο τηλεφωνικό κέντρο της εταιρείας (ονόματα δε λέμε, οικογένειες δε θίγουμε...) για περισσότερες πληροφορίες.

Σηκώνω το ακουστικό και σχηματίζω τον αριθμό. Είπα "δυο λεπτά θα μιλήσω, θα μου πουν αυτό που θέλω, όλα ΟΚ...". Αμ δε! Με το που ανοίγει η γραμμή ακούγεται ηχογραφημένο μήνυμα διάρκειας 3 λεπτών! Το μήνυμα μέσες - άκρες έλεγε:

“Σας ευχαριστούμε που καλέσατε την "Θα σας σπάσω τα νεύρα Α.Ε.".
Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι αυτή η κλήση είναι χωρίς χρέωση από σταθερό τηλέφωνο.
For English press 9.
Για πληροφορίες και ενεργοποίηση υπηρεσιών πληκτρολογήστε το 1.
Αν είστε ήδη πελάτης πληκτρολογήστε το 2.
Για να ενημερωθείτε για τη νέα πρωτοποριακή υπηρεσία "Ψήνει και καφέ" πληκτρολογήστε το 3.
Για γενικές πληροφορίες λογαριασμών και πληρωμών πληκτρολογήστε το 4.
Για αλλαγές των προσωπικών σας στοιχείων πληκτρολογήστε το 5.
Αν έχετε τον πρόεδρο της εταιρείας μπάρμπα πατήστε το 6.
Αν δεν είστε σίγουρος για την επιλογή σας περιμένετε στη γραμμή.
Για να ξανακούσετε τις επιλογές πληκτρολογήστε τον αστερίσκο.”

Να ξανακούσω τις επιλογές; Δε σφάξανε! Μίλαγε και τόσο αργά και εκνευριστικά η κοπέλα στον τηλεφωνητή που λέω "δε βαριέσαι, πάτα το 1 κι αν είναι λάθος θα με συνδέσουν από εκεί...". Ούτε που θυμόμουν βέβαια τι έλεγε η επιλογή 1... Αν δεν κάνω λάθος έλεγε πληροφορίες και ενεργοποίηση; Μμμμ... Εγώ πληροφορίες θέλω. Άρα 1!



Πληκτρολογώ λοιπόν το 1 και περιμένω. Δεν περίμενα βέβαια να ακούσω κι άλλο ηχογραφημένο μήνυμα αλλά έπεσα έξω! Κι άλλο μήνυμα! Και με την ίδια εκνευριστικά αργή φωνή:

“Για την άμεση ενεργοποίηση των υπηρεσιών μας πληκτρολογήστε το 1. Για να επιστρέψετε στο βασικό μενού πληκτρολογήστε τη δίεση.”.

Εκεί ψάρωσα... Όχι! Δε θέλω άμεση ενεργοποίηση... Πάλι πίσω! Πατάω λοιπόν τη δίεση και το ποιηματάκι ξαναρχίζει!!!

“Σας ευχαριστούμε που καλέσατε την "Θα σας σπάσω τα νεύρα ΑΕ". Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι αυτή η κλήση είναι χωρίς χρέωση από σταθερό τηλέφωνο. For English press 9. Για πληροφορίες και ενεργοποίηση υπηρεσιών πληκτρολογήστε το 1…”

Αχά! Έλεγε λοιπόν και πληροφορίες! Πατάω όσο πιο γρήγορα μπορώ (είχε αρχίσει να με εκνευρίζει αυτό το μηνυματάκι…) και πάλι το 1:



“Για την άμεση ενεργοποίηση των υπηρεσιών μας πληκτρολογήστε το 1. Για να επιστρέψετε στο βασικό μενού πληκτρολογήστε τη δίεση.”.

Και το ερώτημα είναι, εγώ που θέλω ΜΟΝΟ πληροφορίες και όχι ενεργοποίηση – και σίγουρα όχι άμεση – τι πατάω;

Δε βαριέσαι; Είπαμε, κι αν πατήσω λάθος θα με συνδέσουν από εκεί… Πατάω λοιπόν το 1 και… Μαντέψτε!

Όχι! Αυτή τη φορά δεν άκουσα μήνυμα! Άκουσα μουσική!

Γιατί κι εγώ δεν πήρα από το ασύρματο να κόβω και καμιά βόλτα όσο περιμένω; Έχω μείνει λοιπόν καθηλωμένη και περιμένω χτυπώντας νευρικά τα δάχτυλα στο ρυθμό της μουσικής.

Και ξαφνικά η μουσική σταματά! Καθαρίζω το λαιμό μου και αρχίζω να σκέφτομαι “Η ώρα είναι 15:00… Τώρα λέμε καλημέρα ή καλησπέρα;”

Τέλος πάντων, δεν είχε σημασία γιατί δε μου απάντησε κανείς! Ήταν ένα ακόμα ηχογραφημένο μήνυμα που έλεγε:

“Ευχαριστούμε για την αναμονή. Σύντομα θα σας εξυπηρετήσουμε. Παρακαλώ περιμένετε”

Το ίδιο μήνυμα ακούστηκε και στα αγγλικά και μετά πάλι μουσική…

Είχα ακούσει το ίδιο εκνευριστικό κομμάτι 2-3 φορές όταν επιτέλους η μουσική ξανασταμάτησε! Καθαρίζω και πάλι το λαιμό μου που είχε στεγνώσει τόση ώρα και προσπαθώ να θυμηθώ τι ήθελα να ρωτήσω.

Και πάλι όμως δε χρειάστηκε γιατί αντί για την πολυπόθητη απάντηση άκουσα και πάλι το μηνυματάκι για την αναμονή! Γκρρρ… Σκεφτόμουν σοβαρά να κλείσω το τηλέφωνο αλλά και πάλι, μεσημεριάτικα δεν είχα και τίποτε καλύτερο να κάνω. Οπότε συνέχισα να περιμένω! Πάλι καλά που είναι χωρίς χρέωση το τηλεφώνημα…

Και επιτέλους! Φως! Κάποιος απάντησε!

“Ευχαριστούμε που καλέσατε την ‘Θα σας σπάσω τα νεύρα ΑΕ’. Ονομάζομαι Τάδε. Πώς θα μπορούσα να εξυπηρετήσω παρακαλώ;”

Έλα μου ντε; Πώς θα μπορούσες να εξυπηρετήσεις; Άστο! Τώρα το ξέχασα!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Μια σούπερ ατυχία

Μια φορά και έναν καιρό, όχι πολύ παλιά και όχι πολύ μακριά από εδώ, ζούσε ένα αγόρι, που το έλεγαν Σπύρο. Ο Σπύρος ήταν ένα αγόρι σχεδόν ...