Μια πλήρης γειτονιά

Το πρόσεξα πριν καναδυό χρόνια... Το σχολιάζω επίσης καναδυό χρόνια... Έβγαλα τις φωτό δέκα μήνες πριν... Και το post ακόμα; Ε, ας το γράψω επιτέλους!

Κάθε φορά που περιμένω το λεωφορείο σε αυτή τη γειτονιά χαζεύω τα καταστήματα. Εννιά κι άρρηκτα συνδεδεμένα! Είπαμε, να στέλνει πελάτες ο ένας στον άλλο, αλλά τόσο απροκάλυπτα;!

Ας ξεκινήσουμε από τη σχολή οδηγών!



Κι ακριβώς από δίπλα το γραφείο τελετών! Λίγο μακάβριο, όχι;

Απέναντι ακριβώς το μαγαζί με τα εκκλησιαστικά είδη! (χωρίς σχόλιο)



Διαγώνια απέναντι είναι και το τυπογραφείο (θέλετε Ν για το αμάξι; κηδειόχαρτα; ό,τι θέλετε...)



Πάντως αν θέλετε ασφάλεια ζωής, κι αυτό απέναντι είναι!



Λίγο πιο πέρα το φαρμακείο (για τις ελαφριές περιπτώσεις) και στην άλλη γωνία το κατάστημα με τα ορθοπεδικά (νάρθηκες και πατερίτσες για τα... βαριά)...





Το προποτζίδικο δίπλα για τι είναι; Αν τη γλυτώσεις να πας να παίξεις ΛΟΤΤΟ;



Κι έτσι για να συμπληρωθεί η εικόνα, ο φούρνος της γειτονιάς λέγεται "Μπουκιά και Συγχώριο"! Μπρρρ...

Kι εγώ είμαι χιονάνθρωπος...

ΕΙΜΑΙ ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ 6+1 λόγοι που το αποδεικνύουν

Αν μπορείς ξύπνα με στις 6! :-Ρ

Τα περί πρωινού ξυπνήματος τα έχω γράψει και παλιότερα... [Το πρωινό ξύπνημα (...ή αλλιώς: μη με ξυπνάς απ'τις έξι)]
Τώρα βέβαια το βιολογικό μου ρολόι κάνει απεργία διαρκείας! Οπότε αν θέλει κάποιος να με ξυπνήσει στις έξι μπορεί να δοκιμάσει κάτι από τα παρακάτω!
(όχι! πώς σας πέρασε από το μυαλό ότι τελευταία postάρω ό,τι έχω βάλει στο μάτι και θέλω να μου πάρετε δώρο; συκοφαντίες!)

Ιπτάμενο Ρολόι Ξυπνητήρι!



Κι αν μπορείς, μη σηκώνεσαι!
Μόλις χτυπήσει το ξυπνητήρι ο έλικας απογειώνεται! Και ο μόνος τρόπος να το κλείσεις είναι να σηκωθείς, να βρεις τον έλικα και να τον ξαναβάλεις στη θέση του! Φαντάσου να είναι και άνω κάτω το σπίτι και να μην τον βρίσκεις! Ξυπνάς ή δεν ξυπνάς;


Ηχητική Χειροβομβίδα



Τέρμα πια στη μάχη για το πρωινό ξύπνημα! Τέρμα είπα; Γράψτε λάθος!
Η μάχη τώρα αρχίζει! Αφαιρείς την ασφάλεια, πετάς και απομακρύνεσαι! Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα αυτό το μαραφέτι αρχίζει να στριγκλίζει μέχρι να το πιάσεις και να το απενεργοποιήσεις! Αρχιτεμπέλα, μάλλον για σένα χτυπάει η καμπάνα! Έτσι θα σε ξυπνάω στη Ρουμανία! :-Ρ

Don't Shoot the Puppy

Σημείωση: Παίξτε με δική σας ευθύνη...

(τα νεύρα μουυυυυυυ...)
(δείτε και τα υπόλοιπα παιχνιδάκια! αξίζει!)

USB κολοκύθια!

Όλα κλασσικά ξεκίνησαν από το μέγεθος του σπιτιού μου! Τι δέντρο λέει να στολίσεις σε 30 τετραγωνικά; Η αρχιτεμπέλα μου έστειλε τη λύση!
Δεντράκι usb! Μικρό, πρακτικό, έχω που έχω τον υπολογιστή ανοιχτό 24 ώρες το 24ωρο...

Έλα όμως που είμαι gadgetάκιας... Κόλλησα! Ένα μικρό search στο google μου έδωσε δεκάδες χαριτωμένα - και φυσικά άχρηστα - gadgets που συνδέονται στη usb θύρα του υπολογιστή! Σας παραθέτω μια λίστα, για να παίρνετε ιδέες για το τι δώρα θέλω στις γιορτές! Και για το τι δώρα μπορείτε να πάρετε σε εξίσου καμένους φίλους σας! :)

Ας αρχίσουμε με τα χριστουγεννιάτικα!

Δεντράκια, αγιοβασίληδες, χιονάνθρωποι!

Κάτι για να σε ζεσταίνει τις κρύες νύχτες του χειμώνα; Usb θερμαινόμενα γάντια! Και παντόφλες!

Αντίστοιχα, αν αρχίσεις να φουντώνεις από τη ζέστη, μπορώ να προτείνω ανεμιστηράκι (σε κλασσικό και τροπικό στυλ), ψυγειάκι και τον υπέρτατο usb asscooler που κάνει ακριβώς αυτό που φαντάζεστε!

Για μικρές μάχες στο γραφείο με τους συναδέλφους μπορώ να προτείνω κανονάκι και ρουκετοβόλο...

Και αν τα πράγματα φτάσουν στο απροχώρητο, ορίστε το προσωπικό σου κουμπί πανικού!
Θα σας σώσει από τον προϊστάμενο που μπουκάρει στο γραφείο (ή τη μαμά σας που νομίζει ότι διαβάζετε) καθώς κατεβάζει όλα τα παράθυρα ή βγάζει σε πρώτο πλάνο μια αθώα εφαρμογή που δείχνει ότι... σκοτώνεστε στη δουλειά!

Ακολουθούν μερικές... γευστικές προτάσεις για flashάκια.

Μια usb οδοντόβουρτσα!

Ένα usb-καθρεφτάκι-card reader!

Flash disk μενταγιόν σε σχήμα καρδιάς με swarovski! (πάντα έλεγα ότι τα δεδομένα μου είναι πολύτιμα!)

Ένας bodyguard για να φυλάει εσένα και το pc σου!
Αλτ! Τις ει;

Flashάκια από το Star Wars και το υπέρτατο Darth Vader hub!!!

Happy Tree Friends flash disks!

Σκυλάκια που... συνουσιάζονται με το pc σου!

Γατοπατουσάκια!

Για ατέλειωτες ώρες παιχνιδιού στο γραφείο έχουμε μίνι γκολφ και μπασκετάκι!

Για πιο kinky καταστάσεις μια στρίπερ μαζί με το στύλο της!

Μια ντισκομπάλα και μια lava lamp για ατμοσφαιρικό φωτισμό!

Σκούπα και σκουπάκι για να μαζέψετε μετά!

Και τέλος ένα χαμστεράκι, ένα ψαράκι ή ένα παπαγαλάκι για να σας κρατούν συντροφιά.

Τελικά usb καφετιέρα που να την προγραματίζεις μέσα από το pc δεν υπάρχει?!?!?!
Πραγματικά, ζω για τη στιγμή που θα μπορέσω να πω ότι - κυριολεκτικά - το pc μου ψήνει και καφέ! :-P

Αφήστε τα ποτά...

...κι ελάτε στην πορεία!

Ή ακόμα καλύτερα "Πάρτε τα ποτά κι ελάτε στην πορεία"...

Κι αν ψάχνουμε εναλλακτικού τίτλους: "Αίσθημα ενοχής"

Σε ένα ρακάδικο στο Θησείο, γύρω στις 12. Κάθομαι με μια φίλη. Συζητάμε γι αυτά που είδαμε στην καθιστική διαμαρτυρία έξω από τη Βουλή. Την απουσία δημοσιογράφων (γιατί άλλωστε; δε γινόντουσαν επεισόδια. μάλλον δεν πουλάγαμε). Παίζουμε το παιχνίδι με τις διαφορές: Εικόνες από την Tv και η πραγματική Αθήνα... Στέλνουμε την... ανταπόκρισή μας στους φίλους στο εξωτερικό.

"Φαντάζεσαι να πέρναγε πορεία από εδώ; Ανάμεσα από τις τρεντοκαφετέριες; Να έφτανε μέχρι εδώ;"

Το είπα για πλάκα.

Λίγα λεπτά μετά όμως πράγματι μια ομάδα ατόμων κατηφορίζει φωνάζοντας συνθήματα. Πορεία στην Ηρακλειδών;!

"Αφήστε τα ποτά κι ελάτε στην πορεία" φωνάζουν.
Ένας τύπος αρχίζει να βρίζει μια παρέα σε ένα διπλανό τραπέζι.
Μια κοπελιά τσιρίζει υστερικά. "Ένας! Έστω ένας ας σηκωθεί!".
Κάποιοι άλλοι επιχειρούν να τραβήξουν τον κόσμο από τις καρέκλες τους.

Η κοπελιά που τσίριζε βρίσκεται κοντά μου. Τη φωνάζω να της μιλήσω. Αρχικά με απολογητική διάθεση. Μετά προσπαθώ να επιχειρηματολογήσω.
Έτσι κι αλλιώς δεν έχει νόημα... Δεν ακούει. Είναι σε μια κατάσταση που αναγνωρίζω. Είναι τσιτωμένη, σχεδόν έτοιμη να βάλει τα κλάματα από αγανάκτηση.

Δυστυχώς τα λόγια που θα ήθελες να πεις τα σκέφτεσαι πάντα μετά...

Κι εγώ έχω φωνάξει πολλές φορές "Εσείς που τώρα κοιτάτε την πορεία ελάτε να παλέψουμε για ..." (συμπληρώστε κατά περίσταση) (γιατί η γενιά μας έχει βγει πολλές φορές στους δρόμους) (και δεν εννοώ το Euro, το Eurobasket ή τη Eurovision όπως μου είχε πει μια κοπελιά πρόπερσυ στις φοιτητικές κινητοποιήσεις)
Κι εγώ το έχω φωνάξει όσο πιο δυνατά μπορώ, πολλές φορές κοιτώντας με αγανάκτηση τους περαστικούς που μας κάναν χάζι. Κι εγώ έχω αισθανθεί έτοιμη να κλάψω από τα νεύρα μου απέναντι σε άτομα που αρνούνται να με καταλάβουν.

Αυτό όμως με δικαιολογεί αν αρχίσω να βρίζω αυτούς που κοιτάν από τα μπαλκόνια τους;
Δικαιούμαι να αρχίσω να τραβάω από το χέρι κάποιον να με ακολουθήσει;

Και στο κάτω κάτω, θέλουμε στις πορείες άτομα που δεν ξέρουν γιατί είναι εκεί;;;

Κοπελιά, το γεγονός ότι εσείς ήσαστε ακόμα στο δρόμο ενώ εγώ είχα πάει να πιω το ποτό μου, ναι, μου δημιούργησε τύψεις.
Και ίσως ταρακούνησε και κάποιους ακόμη.
Αυτό ήταν που κερδίσατε. Δε χρειαζόταν να μας βρίσετε. Ούτε να μας τραβήξετε.
Αυτός που ήθελε να ακούσει άκουσε. Αυτός που ήταν δεκτικός το πήρε το μήνυμα.
Οι άλλοι ίσως δεν το πάρουν ποτέ. Σίγουρα όμως όχι με αυτόν τον τρόπο.

Λίγο αργότερα κατηφόρισε και ο Χ.. Χαιρετηθήκαμε. Μου είπε ότι υπάρχει ακόμα κόσμος στο Σύνταγμα.
Για άλλη μια φορά ένιωσα ένοχη που έπινα το ποτό μου. Εδώ ο κόσμος καίγεται...
"Κράτα εσύ τη βραδινή βάρδια. Εμείς κάνουμε διάλειμμα.." ξεκίνησα να αστειευτώ.
"Κι εγώ πάω να βρω τους άλλους τώρα. Είναι έξω ο Α. και είπαμε να βρεθούμε για μια μπύρα".

Χμμμ... Η ζωή - περιέργως - συνεχίζεται...
Δε σημαίνει ότι ξεχνάμε.
Ούτε ότι σταματήσαμε.

Η επανάσταση στο facebook...

...και γιατί μετάνιωσα που έφτιαξα προφίλ


Κι επειδή είμαι ανάποδη, θα αρχίσω από το δεύτερο!

Όχι! Δε θα γκρινιάξω για το ότι το facebook δημοσιεύει τα στοιχεία μας, το τι κάναμε και πότε το κάναμε. Το facebook το δηλώνει ξεκάθαρα στους όρους χρήσης ότι έχει κάθε δικαίωμα να μας φακελώνει και να χρησιμοποιεί τα στοιχεία που καταχωρούμε σε αυτό.
Ναι, ο προϊστάμενος σου μπορεί να δει ότι στις 10:35 έπαιζες "Who Has The Biggest Brain?".
Όλοι μας μπορούμε να δούμε ότι χτες χώρισες.
Μπορώ να δω ότι τώρα είσαι online.
Μπορώ να δω τις φωτογραφίες των φίλων σου, ατόμων που δε γνωρίζω!

Αν και δεν ξεκίνησα να γράφω αυτό το post για να δώσω συμβουλές "σωστής συμπεριφοράς" στο διαδίκτυο, δε μπορώ να αντισταθώ στο να δώσω μερικές συμβουλές σε όποιον θέλει να τις ακούσει.

Οι default ρυθμίσεις του facebook είναι να βγάζουν τα άπλυτα μας στη φόρα! Παρ' όλ' αυτά, μας αφήνει το περιθώριο να προστατεύσουμε τα προσωπικά μας δεδομένα.
Πέρα από το αυτονόητο, ότι δηλαδή αν δε θέλεις να μαθευτεί κάτι, απλά ΔΕΝ το γράφεις!
Κατ' αρχάς, μπορείς να ελέγξεις ποιοι βλέπουν το προφίλ σου, να το κλείσεις δηλαδή και να είναι ορατό μόνο στους φίλους σου.
Μπορείς να ρυθμίσεις επίσης τα άλμπουμ με τις φωτογραφίες σου να είναι ορατά ΜΟΝΟ στους φίλους σου - και όχι και στους φίλους των φίλων σου όπως είναι η προεπιλογή.
Και τέλος όλα τα applications έχουν πίνακα ελέγχου στον οποίο καθορίζεις αν και τι θες να δημοσιεύουν.

Αυτά τα ολίγα πάνω σε αυτό το θέμα...

Α! Ξέχασα... Ξεκίνησα να πω εγώ γιατί το μετάνιωσα...

Εγώ λοιπόν το μετάνιωσα γιατί το facebook μου λέει τι κάνετε. Και μερικές φορές καλύτερα να μην ήξερα!
Δε θέλω να βλέπω σε ποια γκρουπ γράφεστε!
Θα 'θελα να μην είχα διαβάσει κάποια σχόλια σας...

Δε θέλω να σχηματίζω άποψη για τους φίλους μου από τις δυο γραμμές που γράφουν στο status τους. Θα ήθελα να μπορούσα να μιλήσω με τον κάθε έναν από σας. Να σας βλέπω πιο συχνά και να μην μαθαίνουμε ο ένας τα νέα του άλλου από το facebook.

Προσπαθώ να τηρήσω αυτό που γράφω. Να μην κρίνω από δυο αράδες στο wall σας. Αλλά δεν σας κρύβω ότι έχω μουτζώσει πολλούς από σας, ειδικά τις τελευταίες μέρες. Δε σας κρύβω ότι έχω αγανακτήσει. Κι ότι μερικές φορές έχω απογοητευτεί.

Αλλά κόβω το μελόδραμα. Την ελευθερία της έκφρασης δε θα μας τη στερήσει κανείς. Είτε μέσω facebook είτε όπως αλλιώς.



"Δεν ξέρω με τι όπλα θα γίνει ο 3ος παγκόσμιος πόλεμος, αλλά ο 4ος θα γίνει με ξύλα και πέτρες." είχε πει ο Einstein.
Εγώ πάλι έχω μια υποψία ότι ο 3ος θα γίνει μέσω internet!


Η δύναμη του διαδικτύου είναι αδιαμφισβήτητη! Και αυτό είναι καλό! (σημειώστε πόντο)
Η πληροφορία κινείται γρήγορα και μεταδίδεται παντού. Υπάρχουν δεκάδες τρόποι έκφρασης. Τίποτε δε μπορεί να μείνει κρυφό και ασχολίαστο από όλους εμάς που παρακολουθούμε τον κόσμο μέσα από την οθόνη των υπολογιστών μας.
Δε θα μιλήσω για παραπληροφόρηση. Αυτό ισχύει σε κάθε μέσο. Στο internet τουλάχιστον όλες οι απόψεις απέχουν ένα κλικ και η κριτική μας σκέψη μπορεί να κάνει τα υπόλοιπα.

Ξέρω πως οι μαυρισμένες εικόνες στο facebook και τα λουλουδάκια στο msn δε θα φέρουν πίσω κανέναν. Ούτε από μόνα τους θα αλλάξουν την κατάσταση. Αλλά τουλάχιστον είναι ένα δείγμα ότι υπάρχει ζωή εκεί έξω! Ότι ο κόσμος αντιδρά. (δεύτερος πόντος)

Προσέξατε πόσα γκρουπ δημιουργήθηκαν στο facebook; Πόσα βιντεάκια ανέβηκαν στο youtube; Πόσες συζητήσεις έγιναν σε fora; Πόσα κείμενα δημοσιεύστηκαν σε blogs;

Μπορούν όμως να γίνουν αλλαγές όσο εμείς είμαστε καθισμένοι μπροστά στην οθόνη;
Όσα εξοργισμένα post και να γράψουμε, μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο;
Ακόμη κι αν η φωνή μας περάσει τα σύνορα της Ελλάδας μας, αν εμείς δε βγούμε από την πόρτα, αλήθεια, θα καταφέρουμε τίποτε;

_________

Ψιτ; Μην ψάχνετε άδικα. Η φωτό είναι από photoshop...

Η είδηση ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Ανάλυση του Σ.Κούλογλου

Ολόκληρο το κείμενο θα το βρείτε εδώ.

Αυτοί όμως που λένε "είναι σωστό δηλαδή να καίνε τα μαγαζιά του κοσμάκη;" ας διαβάσουν τουλάχιστον αυτό. Κι ας προσπαθήσουμε να μη χάνουμε το δάσος πίσω από το δέντρο της πλατείας Συντάγματος που καίγεται!

Ως συνήθως, η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να χειρισθεί το θέμα επικοινωνιακά. Αυτό εξυπηρετούν και οι παραιτήσεις των Παυλόπουλου - Χηνοφώτη που δεν έγιναν δεκτές από τον πρωθυπουργό. Οπως και στη περίπτωση των φοιτητικών διαδηλώσεων δύο χρόνια πριν, θα προσπαθήσει να συσπειρώσει τη σιωπηρή πελιοψηφία, προβάλλοντας τους απαράδεκτους βανδαλισμούς στην Ερμού και στις άλλες περιοχές της Αθήνας.

Oh Christmas Tree!

Φέτος ζήτησα από τον Άι Βασίλη να μου αφήσει κάτω από το δέντρο μια χώρα όπως την ονειρεύομαι... Μια χώρα που η αστυνομία δε θα σκοτώνει αυτούς που θα έπρεπε να προστατεύει. Μια χώρα που οι νόμοι δε θα είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα των λίγων. Μια χώρα που η κυβέρνηση δε θα κλείνει τ' αυτιά της στα αιτήματά μας...

Μόνο που πλέον ξέρω ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης...
Και αυτά που θέλουμε δε μπορούμε να περιμένουμε να μας τα χαρίσουν τυλιγμένα σε πολύχρωμο χαρτί...

Στους δρόμους, να απαιτήσουμε το αυτονόητο._

Τι σκέφτεσαι;

Σκέφτομαι ότι τελικά το "Είμαι στα χάι μου" πρέπει να εντάσσεται στα χασισοτράγουδα.

________

Οι δικές μας απαντήσεις στην ερώτηση "Τι σκέφτεσαι;"...

Πηγή έμπνευσης το βιβλίο
Όλα τα μανιτάρια τρώγονται
Αν και ορισμένα μόνο μια φορά ή Χίλιες απαντήσεις στην ερώτηση "Τι σκέφτεσαι;"
του Ερβέ Λε Τελιέ
(σε μετάφραση - φυσικά - του Αχιλλέα Κυριακίδη)

[αποσπάσματα από το βιβλίο]

Τι σκέφτεσαι;
Σκέφτομαι πως θα θελα να χω έναν αυτόματο τηλεφωνητή που να προσαρμόζει το μήνυμά του στο πρόσωπο που καλεί.

Τι σκέφτεσαι;
Σκέφτομαι πως στη Γκόθαμ Σίτι ο καιρός είναι πάντα μουντός, έτσι ώστε να μπορούν να προβάλλουν στα σύννεφα το σύμβολο του Μπάτμαν.

Τι σκέφτεσαι;
Σκέφτομαι πως ο Νταλί είχε δίκιο: ο σκεπτόμενος του Ροντέν είναι σαν να κάθεται στην τουαλέτα.

[δείτε το βιβλίο]

W T F ? ! ? ! ? !

Οι επαφές μου στο facebook έπιασαν κουβέντα;!