14.8.08

Κλειδωμένη καγκελόπορτα - Μέρος 2ο

Εγώ επέστρεψα... Η Αθήνα όμως είναι άδεια! Όλοι λείπουν! Τα μισά μαγαζιά στου Ψυρρή είναι κλειστά! Και στη Μορφή, στο Θησείο, βρίσκεις εύκολα τραπέζι! Δεν πάμε καλά...

Τι γίνεται όμως στην πολυκατοικία μου;
Η καγκελόπορτα ελπίζω να με διαφωτίσει...

Χτες κατά τη μία βρήκα τα φώτα της εισόδου σβηστά και την καγκελόπορτα ξεκλείδωτη...
Μμμμ...
Δύο πράγματα ταυτόχρονα πρέπει να συμβαίνουν.
Βρισκόμαστε στο χρονικό διάστημα: 12 με 2 ξεκλείδωτη... (οι λιγότερο ευσυνείδητοι κάτοικοι βγαίνουν ή δέχονται επισκέψεις ή παραγγέλνουν σουβλάκια και αφήνουν ανοιχτά...)
Και επίσης η σπιτονοικοκυρά πρέπει να λείπει, για να εξηγήσουμε και το σβηστό φως...

Για να μη διαψεύσω και την μέχρι τώρα μελέτη μου, ούτε εγώ κάθησα να κλειδώσω την καγκελόπορτα μέσα στα μαύρα σκοτάδια. Άναψα όμως το φως για να κλειδώσει τουλάχιστον ο επόμενος!

Και σήμερα κατά τις οχτώ το βράδυ που αποφάσισα να συρθώ μέχρι το σούπερ μάρκετ βρήκα την καγκελόπορτα κλειδωμένη!

Μια πρώτη διάγνωση δείχνει ότι το πολύ να είμαστε δυο άτομα στην πολυκατοικία. Και πιθανότατα και ο δεύτερος είναι εξίσου βαμπίρ και αποφεύγει τις πρωινές εξορμήσεις μες στον καύσωνα...

Για να δούμε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Μια σούπερ ατυχία

Μια φορά και έναν καιρό, όχι πολύ παλιά και όχι πολύ μακριά από εδώ, ζούσε ένα αγόρι, που το έλεγαν Σπύρο. Ο Σπύρος ήταν ένα αγόρι σχεδόν ...