18.1.07

Πότε ξεστολίζουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο;

Πότε ξεστολίζουν κανονικά το χριστουγεννιάτικο δέντρο;
Μα γιατί;
Εμένα μου αρέσει τόσο πολύ!
Και μετά τι; Θα μείνει άδεια αυτή η γωνιά;
Μπα! Εγώ λέω να το αφήσω στολισμένο μέχρι το Πάσχα! Από άποψη!
...Καλά μωρέ... Από βαρεμάρα εννοώ!

Πειράζει που δεν έχω καμία όρεξη να αμπαλάρω μπάλες, γιρλάντες και κλαριά; Όσο απολαμβάνω το στόλισμα, τόσο βαριέμαι την αντίστροφη διαδικασία. Μου φαίνεται τόσο στενάχωρη...

Άντε! Τέλος και τα Χριστούγεννα!
Πάμε για το Πάσχα τώρα! Ευτυχώς φέτος πέφτει νωρίς!

Τι μου άφησαν τα φετινά Χριστούγεννα;

Καταρχάς ένα σπίτι άνω κάτω! Ταχτοποιώντας το όμως (ακόμα δεν έχει επανέλθει πλήρως) ξαναζώ κάποια από τα γεγονότα των ημερών...

Θυμάμαι μεθυσμένα πάρτι, παιχνίδια αθώα και μη, μεγάλες ποσότητες αλκοόλ...

Βράδια με φίλους, έξω, σε σπίτια, σε καφετέριες, επιτραπέζια, καφέδες, χαρτιά....

Μηνύματα και τηλέφωνα, ευχές, συναντήσεις, ένα μικρό ταξιδάκι με τη μηχανή του χρόνου και δυο αξέχαστες ώρες...

Το καθιερωμένο προσκύνημα στο Σταυρό του Νότου, την κλασική πια βόλτα στην Ερμού, τα κάλαντα με τους BookCrossers...

Ανταλλαγές δώρων (μικρό το φετινό budget, λίγα και τα δώρα...), ένα ταξίδι αστραπή στο χωριό, δυο σφραγίδες στο διαβατήριο μου από ισάριθμες επισκέψεις στα Σκόπια, μια επίσκεψη - το έβγαλα κι αυτό το απωθημένο - σε καζίνο κι η διαπίστωση ότι τελικά όντως ο τζόγος δε μου ταιριάζει...

Ένα ταξιδάκι στη Σαντορίνη - παράταση των διακοπών μου... Βόλτες στα στενάκια, καφέδες με την ωραιότερη θέα, το μπαράκι των καθηγητών...

Αδυναμία να επανέλθω στους ρυθμούς μου...

Άντε! Και του χρόνου!

3 σχόλια:

  1. Ανώνυμος19/1/07 09:51

    "μεθυσμένα πάρτι, παιχνίδια αθώα και μη"

    Κι εμάς πάλι στην απ' έξω μας άφησες?? :-((

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ποιόν άφησα πάλι στην απ' έξω;
    Γράψε ένα όνομα για να σ' έχω στα υπ' όψην για την επόμενη φορά! Χε χε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος8/2/07 13:40

    Μετά από την ανάγνωση μπήκα στην απομέσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Μια σούπερ ατυχία

Μια φορά και έναν καιρό, όχι πολύ παλιά και όχι πολύ μακριά από εδώ, ζούσε ένα αγόρι, που το έλεγαν Σπύρο. Ο Σπύρος ήταν ένα αγόρι σχεδόν ...