16.12.06

Χριστούγεννα...

Κάτι μου λέει ότι ήρθαν τα Χριστούγεννα... Τηλεόραση ΔΕΝ ανοίγω οπότε έχω αποφύγει τις χιλιάδες διαφημίσεις παιχνιδιών! Το χριστουγεννιάτικο πνεύμα όμως δεν κατάφερα να το αποφύγω... Η γειτόνισσα έχει βάλει κάτι φωτάκια που αναβοσβήνουν με... άτακτη περιοδικότητα και μου αποσπούν την προσοχή! Ο ψιλικατζής της γειτονιάς έχει βάλει τα πιο παράφωνα φωτάκια του κόσμου! Ο απέναντι έχει βάλει κάτι απαίσιους πλαστικούς χιονάνθρωπους! Ολόκληρη η Αθήνα στολίστηκε για τα Χριστούγεννα! Κι έβαλε όσο πιο πολλά στολίδια μπορούσε! Όσο πιο κιτς, όσο πιο παράταιρα! Ας βάλουμε κι εμείς τα γιορτινά μας λοιπόν! Ας εκτοξεύσουμε το λογαριασμό της ΔΕΗ στα ύψη! Ας ξοδέψουμε και την τελευταία μας δεκάρα στον εορτασμό των Χριστουγένων - της πιο εμπορικής γιορτής του χρόνου (μετά ίσως από αυτήν του Αγίου Βαλεντίνου...)! Χρόνια μας Πολλά!

Μπορεί να γκρινιάζω αλλά κατά βάθος μάλλον μου αρέσουν τα Χριστούγεννα.... Μου αρέσει να διαλέγω δώρα για τα άτομα που αγαπώ, μου αρέσει να κοιτάω το δέντρο με τα ξύλινα στολίδια, τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες στις πολύχρωμες πιατέλες. Μου αρέσει να γυρνάω το βράδυ σπίτι και να βλέπω όμορφα στολισμένα μπαλκόνια.
Δε μου αρέσει η υπερβολή, το κιτς, το "πρέπει να γιορτάσουμε" γιατί απλά το ημερολόγιο δείχνει 25 Δεκέμβρη...

Το αγγελάκι έχει θρονιαστεί στην κορυφή του δέντρου και κοιτά τριγύρω με χαζοχαρούμενο ύφος και το καλικατζαράκι από κάτω πριονίζει τον κορμό! Κι εγώ ακόμα δεν ξέρω... Μου αρέσουν ή δε μου αρέσουν τα Χριστούγεννα;;;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Μια σούπερ ατυχία

Μια φορά και έναν καιρό, όχι πολύ παλιά και όχι πολύ μακριά από εδώ, ζούσε ένα αγόρι, που το έλεγαν Σπύρο. Ο Σπύρος ήταν ένα αγόρι σχεδόν ...