31.12.08

Μια πλήρης γειτονιά

Το πρόσεξα πριν καναδυό χρόνια... Το σχολιάζω επίσης καναδυό χρόνια... Έβγαλα τις φωτό δέκα μήνες πριν... Και το post ακόμα; Ε, ας το γράψω επιτέλους!

Κάθε φορά που περιμένω το λεωφορείο σε αυτή τη γειτονιά χαζεύω τα καταστήματα. Εννιά κι άρρηκτα συνδεδεμένα! Είπαμε, να στέλνει πελάτες ο ένας στον άλλο, αλλά τόσο απροκάλυπτα;!

Ας ξεκινήσουμε από τη σχολή οδηγών!



Κι ακριβώς από δίπλα το γραφείο τελετών! Λίγο μακάβριο, όχι;

Απέναντι ακριβώς το μαγαζί με τα εκκλησιαστικά είδη! (χωρίς σχόλιο)



Διαγώνια απέναντι είναι και το τυπογραφείο (θέλετε Ν για το αμάξι; κηδειόχαρτα; ό,τι θέλετε...)



Πάντως αν θέλετε ασφάλεια ζωής, κι αυτό απέναντι είναι!



Λίγο πιο πέρα το φαρμακείο (για τις ελαφριές περιπτώσεις) και στην άλλη γωνία το κατάστημα με τα ορθοπεδικά (νάρθηκες και πατερίτσες για τα... βαριά)...





Το προποτζίδικο δίπλα για τι είναι; Αν τη γλυτώσεις να πας να παίξεις ΛΟΤΤΟ;



Κι έτσι για να συμπληρωθεί η εικόνα, ο φούρνος της γειτονιάς λέγεται "Μπουκιά και Συγχώριο"! Μπρρρ...

2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος15/3/09 02:00

    Εσύ κοπέλα μου χαραμίστηκες στη ΣΕΜΦΕ, συγγραφέας έπρεπε να είσαι και να παρωδείς την ελληνική πραγματικότητα. :p
    Κ επειδή θα αναρωτιέσαι είμαι η demonoula από τους γρίφους του Ωρίωνα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Monte-Cristo3/5/09 23:39

    Δεν υπάρχει αυτή η γειτονιά! Δεν υπάρχει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Μια σούπερ ατυχία

Μια φορά και έναν καιρό, όχι πολύ παλιά και όχι πολύ μακριά από εδώ, ζούσε ένα αγόρι, που το έλεγαν Σπύρο. Ο Σπύρος ήταν ένα αγόρι σχεδόν ...