Καταρχάς να δηλώσω ότι ακόμα μου αρέσει να πετάω αετό! Και δεν δέχομαι τις θεωρίες ότι αυτά είναι για τα πιτσιρίκια κτλ...
Εξάλλου τα πιτσιρίκια δεν πετάνε αετό! Οι μπαμπάδες τους πετάνε! Οι μπαμπάδες φτιάχνουν τα ζύγια, κάνουν πατέντες με την ουρά, τρέχουν πάνω κάτω σαν τρελοί (γι αυτό και αυτήν ειδικά τη μέρα μπορούν να καθήσουν χωρίς τύψεις στο τραπέζι!) κι όταν επιτέλους σηκώσουν τον αετό παραχωρούν στο πιτσιρίκι το δικαίωμα να κρατήσει την καλούμπα! Για πέντε λεπτά όμως! Γιατί μετά θα πρέπει να το ελέγξουν πάλι, να ξαναρχίσουν να τρέχουν για να μην πέσει στα καλώδια της ΔΕΗ ή στη θάλασσα κ.ο.κ.
Όχι βέβαια ότι και τα πιτσιρίκια πολυασχολούνται! Για πέντε λεπτά χαζοχαίρονται και μετά ασχολούνται με κάτι πιο διασκεδαστικό από το να κρατάς ένα σκοινί ενός αετού που ούτε που μπορείς να πολυδείς πλέον! (ναι, συνήθως το πιτσιρίκι δεν ξέρει ποιος είναι ο αετός του! από μια απόσταση και μετά όλοι ίδιοι είναι! ιδέα για μπαμπάδες που ΔΕΝ μπορούν ή βαριούνται να πετάξουν χαρταετό: δώστε στο πιτσιρίκι το σκοινί - σκέτο - και δείξτε του τον αετό του διπλανού - και πιο επιδέξιου - μπαμπά και αφήστε το να χαίρεται! δε θα καταλάβει ποτέ τη διαφορά πιθανότατα!)
Anyway, το θέμα μου είναι ότι δε θέλω να έχω άλλον έναν συνηθισμένο αετό, από αυτούς που πουλάνε ανά 100 μέτρα σε κάθε κεντρικό δρόμο! Θέλω ο αετός μου να έχει προσωπικότητα! Αν και ο Bob Σφουγγαράκης έχει πλάκα! Κι η Εθνική Ελλάδος σε χαρταετό ήταν μια αρκετά καλτ επιλογή! :-Ρ
Σκεφτόμουν λοιπόν να πάρω ένα μαρκαδόρο και να προσθέσω το προσωπικό μου μήνυμα στο χαρταετό μου! Φυσικά το ξέχασα... Αλλά οι ιδέες είναι εδώ για του χρόνου! Ή για την επόμενη απόπειρα φέτος (ναι, ομολογώ, δεν πέταξε ο αετός φέτος...) (προσπαθήσαμε όμως) (και παραλίγο να κάνω και το πρώτο μου μπάνιο στη θάλασσα για φέτος, έστω και κατά λάθος)
Η πρώτη ιδέα ήταν σχετικά κλασσική! Μια φράση με βαθύ νόημα! Και μια ταξιδιάρικη αίσθηση. Μια μελαγχολία:
Χ*ζε ψηλά κι αγνάντευε!
Υπήρξαν βέβαια και μερικές πιο σοβαρές και βαθυστόχαστες ιδέες όπως το:
Ό,τι ανεβαίνει κατεβαίνει...
Ή το πιο βαρύγδουπο:
Οσο πιο μεγάλος είσαι τόσο μεγαλύτερο θόρυβο κάνεις όταν πέσεις
Επίσης - και γι αυτό φταίνε οι μαθητές μου - με έπιασε κι αυτό το... φίλαθλο αίσθημα και πολύ το σκεφτόμουν να γράψω:
Εκεί ψηλά στη θύρα 13...
Είχα και κάτι ιδέες εμπνευσμένες από τη μυθολογία... Να ονομάσω ίσως τον αετό μου Ίκαρο!
Ή έστω να γράψω το url του site μου και να κάνω λίγη δωρεάν διαφήμιση! "Υψηλού" επιπέδου!
Και του χρόνου (βλέπουμε)!
__________
Αυτό είναι το πρώτο post για το 2008! Οπότε να σας ευχηθώ καλή χρονιά! Και να εγκαινιάσω μια νέα κατηγορία με τίτλο ΔΕΝ! Γιατί πολλά σκέφτομαι να γράψω ή να κάνω και για x,y,z λόγους (βλέπε βαρεμάρα, αναβλητικότητα, κακό προγραμματισμό) δεν υλοποιώ ποτέ.
