Κάθε φορά που περιμένω στην ουρά του σούπερ μάρκετ καταριέμαι τον Μέρφυ! Γιατί όποια ουρά και να διαλέξω πάντα τελευταία τελειώνει!
Γενικά τον Μέρφυ τον κατηγορώ συχνά πυκνά για ότι στραβό μου συμβαίνει! Αλλά σήμερα άκουσα μια ενδιαφέρουσα άποψη που τον απαλάσσει τον καημένο από ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης!
Ας το δούμε καθαρά μαθηματικά το θέμα. Πιθανότητες!
Έστω ότι υπάρχουν τρία ταμεία στο σούπερ μάρκετ. Και αντίστοιχα τρεις ουρές. Κάθε μία από αυτές έχει 1/3 πιθανότητα να τελειώσει πρώτη. Εσύ υποχρεωτικά διαλέγεις και στέκεσαι σε μία από αυτές. (διαλέγοντας αυτήν με τα λιγότερα καρότσια και τις λιγότερες γιαγιάδες!)
Η πιθανότητα να τελειώσει η δική σου ουρά πρώτη είναι λοιπόν μία στις τρεις...
Η πιθανότητα τώρα να τελειώσει μία από τις δυο άλλες ουρές πρώτη είναι 2/3...
Άρα για τα δύο τρίτα τουλάχιστον των περιπτώσεων ΔΕΝ φταίει ο Μέρφυ!
:Ρ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Μια σούπερ ατυχία
Μια φορά και έναν καιρό, όχι πολύ παλιά και όχι πολύ μακριά από εδώ, ζούσε ένα αγόρι, που το έλεγαν Σπύρο. Ο Σπύρος ήταν ένα αγόρι σχεδόν ...
-
Πιστεύετε στις κατάρες; Στις κατάρες της τσιγγάνας; "Ασήμωσε κούκλα μου να σου πω ποιος σε αγαπά..." "Πάρε ένα λουλουδάκι, ομ...
-
Ο Ντίμης δεν υπήρξε ποτέ. Αυτή ήταν η επίσημη στάση της αστυνομίας. Αυτό το εύλογο συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν όλοι. Όμως η Αγάθη ήξε...
-
Με τον κλασσικό τρόπο που περιπλανιέται κανείς άσκοπα στο διαδίκτυο, χαζεύοντας το newsfeed στο facebook έκανα κλικ στο link ενός φίλου, ...